ณ 22 ส.ค. 2019
เพื่อนศรีสะเกษ : เฮ้ … อุบล สุรินทร์ พวกเราลงงาน IM70.3 แบบทีมกันไหม
สุรินทร์ : แล้วใครจะว่ายน้ำ ?
ศรีสะเกษ : ก็สุรินทร์อ่ะดิ
นั่งคิด 10 วิ …
สุรินทร์ : ค่าสมัครแบบทีมเท่าไร ?
ศรีสะเกษ : ประมาณคนละ $1xx
สุรินทร์ : ได้กระเป๋า IM กันทุกคนไหม
ศรีสะเกษ : ได้ทั้ง 3 คน
สุรินทร์ : เอาก็เอา
แล้วพวกเราก็สมัครแบบทีม
ว่าย 1900 ม. = สุรินทร์
ปั่น 90 กม. = ศรีสะเกษ
วิ่ง 21 กม. = อุบล
ตอนที่สมัครงานนี้ ยังไม่เคยว่ายในทะเลมาก่อน ( งานพัทยาไตร ก็สมัครหลังงาน IM70.3 )
ดูจากภาพมุมสูงแล้ว ค่อนข้างหวั่นใจ “กรูจะว่ายได้ไหม”
ไม่ใช่หวั่นใจว่าจะ “ว่ายไม่ถึง”
แต่หวั่นว่า “ว่ายไม่ทัน”
Cut off ว่ายน้ำ 1 ชม. 10 นาที
ความน่ากังวลสูงสุดคือ “ถ้าเป็นตะคริวในทะเล”
คงจบ race ตรงนั้นเลย
เพื่อนก็จะมาเก้อ ไม่ได้ปั่น ไม่ได้วิ่ง
ทำให้เราค่อนข้างกดดัน
เริ่มซ้อมว่าย หลังจากจบงาน บุรีรัมย์ มาราธอน ( 8 กพ. 2020 )
ซึ่งก็มีเวลาซ้อม 2 สัปดาห์ ( เพียงพอ เหลือเฟือ )
ตอนซ้อมระยะ 1900 ม. ในสระ ใช้เวลาไป 58 นาที ว่ายแบบชิวๆไม่เร่ง
การลงงานวิ่ง = Journey
OK , Let’s GO บางแสน
“จะรู้ตัวว่าภาษีรถขาด ก็ตอนได้ใบสั่ง”
ตอนได้ใบสั่ง คำแรกที่คิดเลย “RUNNER เจอนี่”
ออกจากสุรินทร์ 09:00 น. ถึงบางแสน 16:00 น. ( ไปเรื่อยๆไม่รีบ )
เห็นเสาแบบนี้ทีไร คิดถึงคำว่า “ทะเล SIGN”
“สัญลักษณ์ของทะเล” บอกว่า … ใกล้ถึงทะเลแว้ววว
มาทะเลทีไร เหนื่อยทู๊กกกกกกกที
checked-in ที่พัก แล้วก็เข้าไปแวะชมในงาน
ถ่ายสินค้าที่ระทึกให้เพื่อนศรีสะเกษ อุบลดู
ปรากฏว่าเสื้อไม่เหลือเลย หมดเกลี้ยง
ให้มาใหม่ 11 โมงพรุ่งนี้ ( จะเข้ามาอีก Lot )
วันที่ 21 ก.พ. 63 เป็นวันแรกที่ให้ check-in งาน
วันที่ 22 ก.พ. 63 เป็นวันที่สองที่ให้ check-in งาน พร้อมนำจักรยานเข้า Transition
วันที่ 23 ก.พ. 63 คือวัน race แข่งขัน
ผมมาถึงบ่ายวันที่ 21 ก.พ. 63 ( ขนาดรีบมาวันแรก เสื้อยังหมดเกลี้ยง )
นักกีฬาจำนวนมาก เริ่มมากันตั้งแต่เย็นวันที่ 21 ละ
แล้ววันนี้ก็มีการ brief งานแล้ว มีฝรั่งเยอะแยะเบยยยย
แต่ละคนดู Pro ^^
เดินไปดูสถานที่ว่ายน้ำซักหน่อย
brief : การว่ายน้ำ ^^
เก็บ vdo footage ซักหน่อย
นั่งดูบรรยากาศ ฟังเสียงน้ำทะเล ดูพระอาทิตย์ และผู้คน
ก็เริ่มหิว
ฟ้าเริ่มมืด ขับรถตะเวนดูในเมือง เจอร้านเก๋ๆ
เข้าที่พัก … กินนม เล่นเน็ต
เห็นปิยบุตรร้องไห้
ส่งรูปเสื้อให้เพื่อนเลือก
เพื่อพรุ่งนี้ 11 โมงจะรีบไปซื้อเสื้อให้ทัน
พี่ๆ น้องๆ ทีมไตรสุรินทร์ มางานนี้กันหลายคน
ขอบคุณน้องแป๊ะที่เอารูปเราเข้าไปรวมอยู่ด้วย
ตื่นแล้วรีบมาที่ รร.เฮอริเทจ ( สถานที่จัดงาน )
เพื่อนก็ List จำนวนเสื้อที่จะซื้อมาให้เรียบร้อย
ป๊าดดดด 10 โมงกว่า คนก็ต่อคิวซื้อเสื้อยาว
สรุป ซื้อได้นิดหน่อย ต้องไปสั่ง pre-order
ซื้อเสร็จ ช่วงบ่าย 2 ก็เข้าไปฟัง brief งาน
เพื่อนมาถึงช่วงบ่าย 3 ก็เข้าไปรับ bib ( แบบทีมต้องรับ bib พร้อมกันเป็นทีม )
รับ bib เสร็จ ถ่ายรูปกันซักหน่อย
4 โมงเย็น ก็เริ่มเอาจักรยานเข้าจุด Transition
เอาจักรยานไปจอดแล้ว ต่อคิวรอรับ chip น๊านนาน
แบบทีมจะได้ chip แค่อันเดียว
เมื่อว่ายเสร็จก็ต้องถอด Chip ให้คนปั่น
เมื่อปั่นเสร็จก็ต้องถอด Chip ให้คนวิ่ง
รับ chip เสร็จก็รับ coupon กินข้าว
นอนฟังเพลง จัดงานดี๊ดี เจอพี่เต๋าด้วย
(พี่เต๋ากันเองมากๆ แกขาใหญ่หว่ะ)
กินไม่เยอะ ว่าย 1900 ม. ไม่รู้จะโหลดทำไม
ฟ้ามืดก็แยกย้ายกันกับเพื่อนๆ
ขับเข้าเมือง หาร้านอร่อยๆกินอีก (มาทั้งที)
คราวนี้ได้บัวลอยยักษ์ อร๊อยยยยย อร่อย
4 ทุ่มกิน Melatonin ไปเม็ดนึง แล้วก็หลับไป
ตั้งปลุกตี 3 ครึ่ง แต่ดันลืมตาตี 3 หลับต่อไม่ลง
ตี 5 นัดเพื่อนๆที่หน้า 7-11
พอมาถึง 7-11 ขนมปังหมดเกลี้ยง อาหารที่เป็นแป้งหมดเกลี้ยง กินโอริโอ้ก็ได้วะ
ก่อนเดินลงทะเล ตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก
กังวลเรื่องเดียวเลยคือ ตะคริว
06:35 น. เป่าแตรเริ่มปล่อยตัวว่ายน้ำ
บอกกับตัวเองว่า
1. ทำตัวสบายให้เราเป็นส่วนหนึ่งกับน้ำทะเล
2. ไม่ต้องเกร็ง โดยเฉพาะปลายเท้า ( กัวตะคริวปลายนิ้วเท้า )
3. อย่ากดแว่นตาแน่นเกินไป ระยะยาวจะเจ็บ
4. อย่าเข้าใกล้เชือก คนเยอะ จะทำให้ช้า
เริ่มต้นว่ายฉีกออกห่างจากผู้คน ( ห่างจากเชือกค่อนข้างไกล )
ว่ายไปได้ประมาณ 100 เมตร จู่ๆน้ำทะเลก็เย็น
มองไปรอบๆ ไม่มีใครเลย ออกห่างจากเชือกไปไกลมาก
ณ ช่วงเวลานั้น เกิดคำถามขึ้นมาว่า “ถ้าเป็นตะคริวตรงนี้ กรูจะว่ายไปเกาะเชือกได้ไหม”
ความกลัวตายก็แว๊บเข้ามาทันที
หลังจากนั้นก็เปลี่ยนแผน เข้าไปใกล้เชือกหน่อยดีกว่า คนเยอะหน่อย แต่อบอุ่น ^^
ซึ่งพอว่ายเข้ามาใกล้เชือก เอ้ย อบอุ่นจริง คือเงยหน้าขึ้นมาแล้วมองเห็นเชือกไม่ไกลเนี่ย มันอุ่นใจจริงๆ ^^
ก็ว่ายไปเรื่อยๆ 0-700 เมตร.ไม่ค่อยมีคลื่น
แต่ช่วง 700-1200 เมตร. ( ว่ายขนานกับฝั่ง ) คลื่นเริ่มแรง คลื่นพัดตัวเราให้ออกห่างจากฝั่ง
มองดูนาฬิกา อ้าวทำไมมันเป็น 0:00:00 วะ
กรูตื่นเต้นจนลืมกด Start – -“
แต่พอคุ้นๆว่าเริ่มลงทะเลตอน 06:45 น. ก็ดูเวลาเอา
พอถึงจุดกลับตัวที่ 1200 ม. ก็หันมาว่ายเข้าฝั่ง พอเริ่มมองเห็นฝั่ง คราวนี้ก็ว่ายแบบสบายใจละ ความกังวลทุกอย่างหายไปหมด
มาถึงประมาณ 1500 เมตร ประกอบกับมองนาฬิกาแล้วเวลายังเหลือๆ ก็เลยลองว่ายฟรีสไตล์ดูบ้าง ( จากที่ว่ายท่ากบยาวๆตั้งแต่ 0-1500 เมตร เพราะถนัดกบ )
เอ้ย ว่ายฟรีสไตล์ในทะเล ตัวลอยดีหว่ะ พอตัวเราลอย มันทำให้ท่าฟรีสไตล์ไปได้เร็วมาก ว่ายแล้วสนุกมากก ไม่เหนื่อยด้วย ( ปกติว่ายฟรีสไตล์จะเหนื่อย )
กลายเป็นความสุขแบบที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนในการว่ายในทะเล
เป็น 400 เมตรสุดท้ายที่ Happy มากกกก จนอยากจะไปสัมผัสอีกครั้ง ( หรือทุกๆปี )
พอขึ้นฝั่งก็รีบถอด Chip ให้เพื่อนไปปั่นต่อ
ไม่รู้ว่าตัวเองใช้เวลาว่ายไปเท่าไร ( ลืมกด garmin ) แต่เดาๆว่าน่าจะประมาณ 53-55 นาที
รอเพื่อนปั่น 90 กม. น่าจะประมาณ 3 ชม.
เลยขอตัวไปอาบน้ำ + งีบซักหน่อย
งีบไป 1 ชม. ขับมาที่งานอีก เชียร์เพื่อน
ยืมภาพคนอื่นมาลง เพราะสวยมากกกก
ช่างภาพงานนี้ ถ้าไม่ระดับโลก ก็ระดับทวีปละวะ
ภาพโคตร ARTTTTTTTTTTTTTTTT
จัด composition ระดับเทพหลายภาพเลย
การลงเป็นทีม ไม่ได้สนใจเวลา
แต่เราลุ้นเพื่อน ^^
เพื่อนจะเป็นไงบ้างน๊อ เพื่อนจะเป็นไงบ้างน๊อ
เพื่อนศรีสะเกษปั่นเสร็จ ก็รีบถอด Chip ให้เพื่อนอุบลวิ่ง Half Marathon ต่อ
เพื่อนวิ่งเร็วมาก pace 5 หน่อยๆ ตลอด 21 กม.
ช่วงรอเพื่อนวิ่ง ก็ตะเวนเก็บภาพ
มีความรู้สึกว่าไม่เหนื่อยเลย
คือวิ่งสวนใหม่ 10 กม. ยังเหนื่อยกว่านี้
แล้วก็มารอลุ้นเพื่อนว่าจะเข้ามาตอนไหน
เพราะเราต้องวิ่งเข้าเส้นพร้อมกัน 3 คน
มันสนุกตอนรอดูเพื่อนนี่แหล่ะ 555
ช่วงรอเพื่อนเราก็เห็นเหล่าคนดัง วิ่งผ่านไปทีละคน ช่วงรอดูนักกีฬาวิ่งเข้าเส้น สนุกดีนะ
ได้รอลุ้นและชื่นชม องค์ภา ขอพระองค์ทรงพระเจริญ
แล้วก็เจอเหล่าคนดัง
โปรฯฝรั่ง
โปรฯเอเชีย หน้าจีนๆนี่เก่งเยอะ
โปรฯเจ เจียระไน
โย ยศวดี ( เร็วมาก ทำเวลา 6 ชม.เองมั๊ง )
พี่ๆ ้องๆทีมไตรสุรินทร์
หมอมิยู
น้องกอล์ฟ
พี่เต๋า
ฯลฯ
บรรยากาศการลงเป็นทีม ลุ้นสนุก
มันทำให้เรา “ไม่สนใจ & คิดแต่เรื่องตัวเอง”
พอเห็นเพื่อนวิ่งมาแต่ไกลก็วิ่งไปรับ
แล้วเราก็วิ่งเข้าพร้อมกัน ทำเวลารวมไปประมาณ 6 ชม. 37 นาที ( start ลงทะเลช้า )
งานเค้าทำ VDO ตอนเข้าเส้นชัยให้ด้วย
เก็บภาพบรรยากาศ แล้วก็ไปรับ coupon อาหาร
กินแล้วก็ไปนวด ( แต่ไม่เมื่อยเลย – -” )
เจอน้อง(หมอ)บอย จากบุรีรัมย์ด้วย
ถ่ายรูปกันหน่อย
กลายเป็น 4 คน : บุรีรัมย์ สุรินทร์ ศรีสะเกษ อุบล ^^
ทุกคนลงความเห็นตรงกันว่า
– จัดงานเยี่ยม
– งานระดับอินเตอร์
– งานนี้สนุก
– ภาพสวย ภาพเยอะ ( และฟรี )
– ปีหน้าต้องมาอีก ( อาจจะมาเป็นเดี่ยวกัน ขอไปซ้อมว่ายน้ำกันดูก่อน )
ตอนเย็น หลังจบ race ก็มีเลี้ยง party มอบรางวัลอีก
ภาพสุดท้ายนี่ โคตร ชอบ เลย
ตากล้องงานนี้ แม่ง ART สุดๆ
